BerkaBoek
Het einde van de eenzaamheid

Het einde van de eenzaamheid

Benedict Wells Romans • gelezen op 27 april 2017


Een jongeman, Jules, heeft een motorongeluk gehad, hij reed te hard en botste tegen een boom ... hij belandt in het ziekenhuis en daar beginnen de herinneringen te stromen. Langzaam - voorzichtig gedoseerd - krijg je zijn geschiedenis te horen, wat een heerlijke jeugd hij had tot het moment dat zijn ouders omkomen bij een auto-ongeluk, hoe hij samen met zijn broer Marty en zus Liz in een internaat wordt opgevangen, waar hij beiden amper ziet, maar hoe hij bevriend raakt met een bijzonder meisje, Alva en hoe zijn leven verder verloopt. Het wordt in episodes verteld, waarbij steeds meer duidelijk wordt. Er zijn hoogte- en dieptepunten. Het is een levensverhaal, met een zoektocht naar de oorzaak voor dit leven, voor zover mogelijk. Wells is in staat je geboeid te houden van begin tot eind. Hoe hij dat precies doet, is de vraag maar dat zijn schrijfstijl je dwingt tot doorlezen is duidelijk. Op zichzelf is het verhaal, ja hoe zal ik het zeggen, niet voorspelbaar maar wel voorstelbaar. Sommige veranderingen zijn niet helemaal verklaarbaar vind ik, maar ze overtuigen uiteindelijk wel. De roman werd boek van de maand bij DWDD, wat voor mij niet altijd een musthave oplevert. Gelukkig had ik het al in huis voor die tijd. :)   

Terug naar overzicht