De geniale vriendin

Elena Ferrante • Romans • gelezen op 8 oktober 2015

★★★★★
Dit is deel 1 van de Napolitaanse romans van Elena Ferrante (puberteit), waarin het leven van twee vriendinnen wordt verhaald. De geniale vriendin van Elena Greco, de ikverteller in het boek, is Lila Cerullo. Lila en Elena sluiten vanaf het moment dat ze elkaars poppen in een griezelige put gooien en daarna deze proberen terug te krijgen, een eeuwigdurende vriendschap. In de proloog lees je al een beetje hoe het zal gaan, maar de daaropvolgende geschiedenis is een prachtige weergave van een armoedige wijk in Napels. Beide meisjes wonen er, Lila's vader is schoenmaker, Elena's vader is conciërge. Ondanks het feit dat Elena een gymnasiumopleiding volgt en Lila daar niet aan toekomt, blijft Elena het gevoel houden dat Lila veel beter, zelfstandiger en intelligenter is, terwijl ogenschijnlijk Lila zich volkomen voegt in het bestaan van de armoedige buurten van Napels. De beschrijvingen zijn prachtig, je waant je in die wijken, je ziet hoe de jongeren met elkaar omgaan (haat, nijd, roddel, vechtpartijen, maar ook vriendschap en een soort liefde). Het speelt zich af in de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw en er is veel herkenbaars. Ook bijzonder is de wijze waarop de ikverteller zichzelf portretteert. Ze is jaloers op Lila, maar kan niet buiten haar. De manier waarop ze dat vertelt, leidt ertoe dat je zeker begrip voor haar kunt opbrengen. Het verhaal loopt soepel en chronologisch door, je zou bijna zeggen dat het kabbelt, maar dat is niet helemaal waar. Je kunt het boek af en toe wegleggen en 'zit er zo weer in'. Natuurlijk ga ik nu het vervolg lezen, De nieuwe achternaam. Overigens is niet bekend wie er schuilgaat achter het pseudoniem van deze schrijfster of schrijver.