Dit is de persoonlijke website van Nannie van Berkum. Op de site staan boeken die ik gelezen heb, met daarbij mijn review. Veel plezier!

29 boeken, gesorteerd op gelezen datum

Omstandigheden

Koos van Zomeren • Romans • gelezen op 20 augustus 2021

★★★★★
Koos van Zomeren is net zo oud als ik, maar deze roman is behoorlijk 'grimmig' zoals Tzum schrijft. Dat herken ik wat minder, maar het thema liegt er niet om: aftakeling, van alles. En niets gaat eigenlijk goed, zijn dochter Debbie is dood, zijn zoon Leo laat niets meer van zich horen, zijn hond is dood, zijn klachten zijn legio. Het is een boekverkoper, met pensioen, de hoofdfiguur Ronald Walraven, maar hij heeft het erg moeilijk. De omstandigheden zijn treurig, dit boek ook. 

Aan de dijk

Koos van Zomeren • Familiegeschiedenis • gelezen op 3 juli 2021

★★★★★
Herwijns dag- en fotoboek. Koos van Zomeren is weer op zoek naar zijn roots en laat daarbij allerlei prachtige foro's van het dorp Herwijnen zien. Een prachtig bladerboek dit!!

Hooiberg

Koos van Zomeren • Verhalen • gelezen op 30 april 2019

★★★★★
De ondertitel luidt 'Louter onvergetelijke bijzaken' en bijzaken lijken het op het oog ook te zijn. Van Zomeren is een goede schrijver, ik heb veel van hem gelezen, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik hier toch wat moeite mee had. Het zijn allerlei op het oog losstaande waarnemingen, gedichten, notities, stukken tekst die hout snijden, maar ook stukken waar ik geen touw aan vast kan knopen. In die zin is Hooiberg een goed gekozen titel, want je zoekt je suf naar de speld. Zelf zegt hij: "Bij zo'n boek stel ik me voor dat iemand het leest en zo vrij is om te zeggen: Koos, wat heb je een ráár boek geschreven - en dan ben ik intens tevreden'. Nou, tevreden kan hij zijn. 

Het verlangen naar hazelworm

Koos van Zomeren • Natuurboeken • gelezen op 21 november 2014

★★★★★
Dan nu - na 'Het verlangen naar klapekster' - toch 'Het verlangen naar hazelworm' gelezen. Ook deze keer hield Koos van Zomeren drie jaar lang een dagboek bij met ervaringen tijdens zijn wandeltochten, opnieuw met zijn hond Stanley, maar nu met ogen en neus op de grond gericht in plaats van op de lucht. Ik wist eerlijk gezegd ook al niet eens wat hazelwormen waren (net als bij het vorige boek over de klapekster), maar heb nu toch een idee. Eigenlijk vond ik dit nog leuker dan dat over de klapekster, misschien ook omdat er iets meer persoonlijke belevenissen in stonden en het bovendien behoorlijk succesvol was, het zoeken naar hazelwormen. Des te meer zin om die tochten ook te gaan lopen, al is het nu niet het jaargetijde meer voor deze winterslapende dieren. Toch maar gaan lopen daar! Dan maar zonder. 

Het verlangen naar klapekster

Koos van Zomeren • Natuurboeken • gelezen op 6 november 2014

★★★★★
Hoewel ik 'Het verlangen naar hazelworm' nog niet heb gelezen (ga ik nu snel doen natuurlijk), denk ik toch dat het vergelijkbaar is met het verlangen naar de klapekster, dat Van Zomeren beheerst, gedurende drie jaar. Tijdens die drie jaar houdt hij een speciaal dagboek bij met zijn ervaringen tijdens zijn wandeltochten samen met hond Stanley. Altijd weer leuk om te lezen wat hij ziet, ervaart, denkt en waarneemt over in dit geval de klapekster. Je krijgt alleen maar meer zin in wandelen en rondkijken! Het boek komt wat langzaam op gang, vind ik, met vooral waarnemingen en tellingen, maar hoe verder hij komt, hoe meer hij beschrijft en hoe leuker het wordt. Eerlijk gezegd had ik nog nooit van de klapekster gehoord, maar daar is nu verandering in gekomen. 

Naar de natuur

Koos van Zomeren • Dagboeken • gelezen op 19 augustus 2012

★★★★★
Een mooi dagboek dat je kunt zien als een afscheid, pensionering nadert, maar dat je absoluut weer uitnodigt nog meer te wandelen, nog meer rond te kijken. Tussen de talloze waarnemingen van flora en fauna door schrijft hij over de komst van zijn twee kleinzoontjes, zonder overdrijving, bijna terloops. Zeer de moeite waard!

Nog in morgens gemeten

Koos van Zomeren • Autobiografieën • gelezen op 10 mei 2006

★★★★★
Nieuw Herwijns dagboek, over de veranderingen in het landschap, maar ook over een moord in Herwijnen. Dat is geen gelukkige combinatie, vind ik. De Herwijnse stukken zijn eigenlijk voldoende. Nu krijgt het een wat onsamenhangend geheel. Al leest het makkelijk weg, dat wel.

Het leven heeft geen geheimen

Koos van Zomeren • Romans • gelezen op 17 december 2004

★★★★★
Over een man (ik, later Hans) die zijn stem verliest en dan helemaal betrokken raakt in het verhaal van een Duitse soldaat die piano moet spelen tot hij wordt doodgeschoten en het verhaal over zijn broer, die eigenlijk zijn neef is. Mooi geconstrueerde geschiedenissen.

Terloops te water

Koos van Zomeren • Romans • gelezen op 3 november 2002

★★★★★
Eerste roman van Van Zomeren. Hij was 18 toen hij dit schreef en alle elementen van zijn latere werk zitten er al in. Niet helemaal te snappen dat je dit op die leeftijd kunt schrijven. Er valt wel e.e.a. op aan te merken, en het is hier en daar wat gedateerd, maar toch. Opvallend is het gebruik van ´men´ in plaats van ´je´. Arthur Terlingen krijgt een ongeluk en in deze ´schemerfase´ herinnert hij zich delen van zijn (korte) leven. Ook hier al het landschap (Vuren in plaats van Herwijnen) en het zoeken naar de zin. Heel mooi. Het boekje is niet meer te koop. Ik heb een prachtige uitgave gevonden bij Antiquariaat Laarmans in Goes.

De lente, een veldslag

Koos van Zomeren • Columns • gelezen op 3 november 2002

★★★★★
Voorjaar in Grindelwald. Columns over het gebied, zijn wandelingen, de mensen (en de koeien) daar. Sommige vond ik ook in andere bundels, maar het is toch weer aardig ze gecombineerd te lezen.

1 2 3 3 Volgende