Dit is de persoonlijke website van Nannie van Berkum. Op de site staan boeken die ik gelezen heb, met daarbij mijn review. Veel plezier!

16 boeken, gesorteerd op gelezen datum

Jas van belofte

Jan Siebelink • Novelle • gelezen op 28 maart 2019

★★★★★
Geen goed boekenweekgeschenk, dit boekje van de grote, ijdele schrijver. Het voldoet nauwelijks of niet aan het thema (de moeder!), haalt allerlei gegevens die ik al eerder las, te voorschijn, nee, ik las het omdat het hoort, maar ik vind het niet geweldig en zeker geen 'geschenk'. 

Hoor nu mijn stem

Franca Treur • Romans • gelezen op 9 oktober 2017

★★★★★
Wat een totaal ander boek dan de boeken van Jan Siebelink eigenlijk. Misschien juist omdat het vanuit het perspectief van een vrouw is geschreven, maar vooral omdat in deze psychologische roman de hoofdfiguur, (G)ina, langzaam maar zeker haar reformatorische omgeving van zich afschudt. Niet dat alleen, ze neemt afscheid ook van andere dingen: haar werk, haar liefdes, haar waardigheid, maar ze krijgt er iets voor terug. Zoals ze haar haar laat knippen en een pruik draagt om dat niet te laten merken aan haar tantes. Opgevoed door haar opa en (oud)tantes Ma en Sjaan, heeft ze jarenlang het gevoel dat ze thuishoort in het Zeeuwse reformatorische gebied. Pas op het allerlaatst realiseert ze zich dat haar beeld niet klopt, enerzijds doordat ze studeert, maar anderzijds doordat ze dat van jongs af aan heeft voorvoeld. In een vloeiende stijl en met gevoel voor details beschreven, deze mooie roman. Citaat: 'En wat ze echt wilde was een ander leven dan dat van tante Ma, met haar strenge prekenboeken en haar oogkleppen op. Onafgebroken in de nette kamer met haar Bijbel als het antwoord op alles en haar haar in een knot. Ze had altijd gevoeld dat dat het ware was. Van kinds af aan had ze het ook nagestreefd. Maar wat ze diep vanbinnen wilde, echt wilde, was: leven.'

De buurjongen

Jan Siebelink • Romans • gelezen op 25 september 2017

★★★★★
Naast 'Knielen op een bed violen' en 'Margje' wordt ook in deze roman de familie Sievez opgevoerd. Het is een soort drieluik, waarbij je ziet dat Siebelink steeds teruggrijpt op het geloof uit zijn kinderjaren. Henk Wielheesen is de buurjongen, die zijn moeder verliest als hij elf is en met zijn afstandelijke vader en zeker met de 'nieuwe' moeder, Toos Radstake, absoluut niet overweg kan. Hij wordt opgenomen door de buren en ziet Ruben, de zoon daar, als zijn broer. Helemaal in orde is hij niet, Henk, maar onthouden kan hij goed. Hij trouwt, krijgt een dochter, maar raakt gaandeweg - ondanks het goede begin in de tuinderij - de macht over zijn eigen leven kwijt. Hij zoekt vooral troost bij zijn (vecht)haan, waarbij hij waanvoorstellingen heeft. De ongrijpbare Ruben is zijn steun en toeverlaat. De merkwaardige koopman en handelaar Joost Ruysch speelt zijn eigen rol in dit toch weer boeiende verhaal. Siebelink blijft een geweldige verteller. 

De blauwe nacht

Jan Siebelink • Romans • gelezen op 20 januari 2015

★★★★★
Dit is een moeilijk geval, deze laatste van Jan Siebelink. Eigenlijk vind ik de thematiek wel mooi: gevoelens rond het fin de siècle vormgeven en proberen je daarin te verplaatsen, in dromen en werkelijkheid. Dat doet Siebelink met overgave. Maar de erotiek, die stoort me. Het past niet bij de schrijver, althans niet op deze manier en je krijgt er een dubbel gevoel bij: schrijft hij het juist om die erotiek of schrijft hij het juist om de identificatie met zijn geliefde hoofdfiguur uit A Rebours, van Huysmans, Des Esseintes? Deze 'hedonist' trok zich niets aan van de maatschappij  en probeerde al zijn droomwensen te realiseren. De droomwensen van Simon Aardewijn, de hoofdfiguur in De Blauwe Nacht, zijn niet navoelbaar, maar die van Des Esseintes natuurlijk ook niet. Hij slaagt er dan ook niet in ze allemaal te verwezenlijken en gaat er zelf uiteindelijk aan ten onder (vind ik). Hoe het ook zij, ik kwam er niet helemaal uit, maar ik vond dit boek van Siebelink al met al geen sterke roman. De zes is dan ook vooral omdat de man eigenlijk wel kan schrijven. Maar het kostte me nogal wat energie om deze roman uit te lezen. 

Oscar

Jan Siebelink • Romans • gelezen op 23 maart 2012

★★★★★
Ach, hij kan heel aardig schrijven natuurlijk, maar dit is wel een erg 'goedkoop' boekje, vind ik. Oscar - aanvankelijk nog getrouwd - is verliefd op Esmee, nieuwe collega op de school waar hij werkt. Id Bolien is een goede docent en de enige die iets ziet in Oscar. Als Oscar niet gaat scheiden van zijn vrouw voor Esmee, valt ze voor Id. Id en Oscar gaan samen de oorlog in. Id sterft en ja hoor, door wie komt dat? Nee, dit stelt niet veel voor. Al ziet het er qua boekje wel mooi uit en koop je het op de schrijver. Niet doen dus.

Het lichaam van Clara

Jan Siebelink • Romans • gelezen op 2 oktober 2010

★★★★★
Clara Hofstede (62) loopt na de dood van haar hondje een beroemde schrijver tegen het lijf die een roman heeft geschreven met 'Clara' als hoofdpersoon. Zij beeldt zich in dat zij dat is en dat de schrijver haar helemaal kent. In een café blijft ze vergeefs op hem wachten, terwijl de flashbacks ons haar geschiedenis tonen. Die is niet om vrolijk van te worden: Clara heeft altijd geprobeerd haar ouders bij elkaar te houden, maar slaagde daarin niet. Dat leidde tot eenzaamheid, zelfmutilatie, eenzelvigheid, losbandigheid en een volstrekt verstoord gevoelsleven. Kortom, kommer en kwel in deze roman, die toch niet echt overtuigt, maar die je door de vlotte stijl van Siebelink wel uitleest.

Suezkade

Jan Siebelink • Romans • gelezen op 4 oktober 2008

★★★★★
Met spanning werd er uitgekeken naar dit nieuwe boek van Siebelink; zou hij na de triomfen met Knielen weer zo'n prachtboek kunnen schrijven? De hoofdpersoon van de roman, Marc Cordesius, is een jonge leraar Frans die op een gymnasium gaat lesgeven en daar een jonge leerling als geestverwante en geliefde ontmoet. Beiden maken een tragische ontwikkeling door, raken los van het 'normale' leven en uiteindelijk van elkaar. Dat proces wordt suggestief en globaal beschreven, gemengd met heel aardige en herkenbare observaties van een schoolorganisatie met een team docenten. Iedereen die in het onderwijs werkt of heeft gewerkt zal deze sfeer onmiddellijk herkennen. Daar zat vooral de charme in van dit boek, dat - hoe aangenaam vlot het ook wegleest - de beklemming van Knielen volledig mist.

Verdwaald gezin

Jan Siebelink • Romans • gelezen op 19 februari 2008

★★★★★
Hugo (archiefmedewerker en mislukte oorlogsmilitair) en Paula (na haar gymnasiumopleiding huisvrouw met nooit gerealiseerde idealen) wonen in Arnhem, met hun (enige) dochter Noortje. Het is een eenzaam en vreugdeloos huwelijk, dat af en toe dreigt te breken, maar altijd blijft duren, ondanks de fantasie van Hugo, die denkt een nieuwe liefde te hebben gevonden, maar er geen kant mee uit kan. Alles blijft zoals het was, uit gewoonte, uit angst, uit onzekerheid over de alternatieven, uit onmacht de dingen te zien zoals ze zijn. Beide echtelieden hebben hun dromen en wensen, maar realiseren er niets van. Hun dochter herhaalt het patroon, ondanks haar ogenschijnlijk betere kansen. De tragiek is duidelijk: ontsnappen aan het lot is onmogelijk, dan wel vraagt offers die niet op te brengen zijn of uitsluitend angst oproepen. De roman is uit 1993, maar werd in 2007 door Siebelink herzien. Het beeld van de jaren vijftig is prachtig weergegeven.

Uit liefde in boeken

Diverse schrijvers • Reisverhalen • gelezen op 19 oktober 2007

★★★★★
Vijftien schrijvers op zoek naar een boekhandel. Vijftien schrijvers gingen op reis om hun favoriete boekhandel te beschrijven in dit aardige boekje, met een nawoord van Marita Mathijsen. Een soort reisverhalen met de boekhandel als uitgangspunt levert een aantrekkelijk geheel op. Jan Siebelink, Cees Nooteboom, Nelleke Noordervliet, Michael Zeeman, Kees van Kooten, Mensje van Keulen, Abdelkader Benali, Connie Palmen, Martin Bril, Nausicaa Marbe, Adriaan van Dis, Gerrit Komrij, Francine Oomen, Kader Abdola en Jan Brokken. Echt genieten dus!

De overkant van de rivier

Jan Siebelink • Romans • gelezen op 19 oktober 2006

★★★★★
Eigenlijk is dit de 'andere kant' van Knielen op een bed violen, namelijk het verhaal van de door zware, door lelijke broeders aangebrachte godsdienst beheerste vader, maar dan gezien door de ogen van de moeder. De kleindochter schrijft het verhaal, dat aan het einde een merkwaardige wending krijgt, een niet geheel geloofwaardige helaas. De beschrijving van de moeder, Hanna, is wel ontroerend. De roman dateert van 1992 en kreeg toen de F. Bordewijkprijs.

1 2 2 Volgende