Dit is de persoonlijke website van Nannie van Berkum. Op de site staan boeken die ik gelezen heb, met daarbij mijn review. Veel plezier!

169 Autobiografieën × , gesorteerd op gelezen datum

Beladen Huis

Christien Brinkgreve Autobiografieën • gelezen op 21 maart 2025


Een mooi boek over rouwverwerking en feminisme eigenlijk. Een vrouw (getrouwd met Arend Jan Heerma van Voss) ruimt de spullen van haar man op, nadat hij is overleden. Hij heeft duizenden documenten bewaard en onderbroken door jeugdherinneringen en het feit dat het hen beider tweede huwelijk is geweest, komt ze min of meer tot de ontdekking dat zij toch wel heel 'slaafs' is geweest. Ondanks het feit dat ze nadrukkelijk in het openbare leven zat en zit, komen herinneringen moeizaam tot stand. Ze was n.b. hoogleraar vrouwenstudies aan de Radboud Universiteit van Nijmegen! Dat gecombineerd met haar wens om het goed te doen, is de kern van dit verhaal.

Vilhelms kamer

Tove Ditlevsen Autobiografieën • gelezen op 12 maart 2025


Prachtig verhaal over de laatste dagen van Lise Mundus, (eigenlijk Tove Ditlevsen zelf) de geniale kinderboekenschrijfster en haar man Vilhelm, krantenman. Het lijkt een autobiografie van een huwelijk dat na 20 jaar hangen en wurgen tot een bitter einde leidt. 'Het onwankelbare sluitstuk van een nietsontziend oeuvre' staat op de achterflap en inderdaad het is ongelooflijk hoe zo'n vrouw dit schrijven kan. Het gaat door merg en been, je zou denken doe er iets aan, tegelijkertijd weet je dat het geen zin heeft... Enorm boeiend. Ook de 'bijfiguren' die elk een rol van belang spelen, Kurt en mevrouw Thomsen en Mille, de huidige vriendin van Vilhelm en vroegere vriendin van Lise.

Dokie

Arend Jan Heerma van Voss Autobiografieën • gelezen op 8 maart 2025


Een familiebericht, luidt de ondertitel. Het is het verhaal van zijn op 7 jarige leeftijd - hij was toen 3 - verongelukte zusje Dokie. Op verschillende manieren wordt het ongeluk belicht, hij was tenslotte pas 3 jaar oud. Gemengd met allerlei dagboekfragmenten en krantenberichten reconstrueert hij de lege plek in zijn herinneringen. Het is een mooie verzameling geworden en zijn overleden zusje doet hij zeker eer aan.

Het archief

Thomas Heerma van Voss Autobiografieën • gelezen op 3 februari 2025


Eigenlijk gelezen omdat een artikel over Christine Brinkgreve in de krant stond, de vrouw van de vader van de schrijver. Ik vond er niet veel aan, totdat het echt over zijn vader ging en over zijn dood. Koen, Bert, Lisa en Pierre (de hoofdfiguur) nemen de redactie op zich van het literaire tijdschrift Arabesk. Het komt niet echt van de grond en uiteindelijk (als Bert en Lisa uit de redactie zijn getreden) zijn Ava en Marije de nieuw redactieleden. Pierre vraagt zich inmiddels af hoe hij bij Arabesk terecht is gekomen, hij treedt uiteindelijk ook terug. Ambitieus en teruggetrokken, dat is hij. Tussendoor krijg je van alles over zijn vader te horen, die ook Redactielid was en zelfs eindredacteur van een literair blad. Deel 2 gaat over zijn periode na Arabesk, als zijn vader ziek wordt en sterft. Het is schaamteloos beschreven, heel herkenbaar al met al. Toch een mooi verhaal, dat op waarheid berust.

Hildeke

Lieve Joris Autobiografieën • gelezen op 2 april 2024


Met liefde en humor vertelt Lieve Joris over haar grote Vlaamse familie, de dood van haar vader en vooral over haar zusje Hildeke, die het syndroom van Down heeft en het gezin bij elkaar houdt.

Mijn naam is Selma

Selma van de Perre Autobiografieën • gelezen op 17 april 2023


Ze was 17 toen de oorlog uitbrak. Tot dan toe was jood zijn nauwelijks belangrijk voor haar, nu werd het een kwestie van leven of dood. Ze werd in 1942 opgeroepen voor een werkkamp, maar wist daar onderuit te komen. Ze sloot zich aan bij het verzet. Niemand wist dat ze Joods was. Ze durfde haar naam pas na de oorlog uit te spreken: Selma. Ze was bekend onder de naam Marga van der Kuit!

De geschiedenis van mijn sok

Jonah Falke Autobiografieën • gelezen op 30 januari 2023


Gelezen nadat we naar de Falke fabrieken geweest waren, maar het viel allemaal wat tegen. Het is niet bijzonder, deze biografie van een laatste erfgenaam die het ontluisterende verhaal van zijn familie ontrafelt. Wel een aardig overzicht van de familie Falke.

Een goede moeder

Jan van Mersbergen Autobiografieën • gelezen op 3 oktober 2021


Anja is de moeder van Anouschka, maar ze kan niet voor haar zorgen. Anouschka woont bij haar vader. Ze doet, Anja dus, haar uiterste best om haar dochter 'terug' te krijgen, maar slaagt daar niet in. Haar dochter doet meer voor haar dan andersom. Tussendoor lees je van alles over de traagheid van de bureaucratische zorginstellingen via verslagen, ingesproken stukken aan de GGZ en mailtjes en appjes. Niet om vrolijk van te worden en op de eigen werkelijkheid gebaseerd. 

Het geluk van Limburg

Marcia Luijten Autobiografieën • gelezen op 21 mei 2021


Min of meer autobiografisch verhaal over de geschiedenis van de mijnsluiting in Limburg. Mooi beschreven, met veel herinneringen, goede en slechte. Zeer leesbaar!

De geschiedenis van mijn sexualiteit

Sofie Lakmaker Autobiografieën • gelezen op 13 mei 2021


Niet zo aantrekkelijk voor mij, misschien door mijn leeftijd, maar deze mevrouw, die inmiddels een meneer is (Tobi Lakmaker) schrijft mij iets teveel over de plattitudes van het lesbisch zijn. Al met al niet negatief, begrijp me niet verkeerd, maar wel oppervlakkig en persoonlijk. 

1 2 3 4 5 6 ... 17 Volgende