Genomineerd voor de Libris Literatuurprijs en niet ten onrechte denk ik. Vooral de benadering van de wooongroep, het woongroepje eigenlijk, dat wil gaan leven van het lich en de lucht, totdat een van hen overlijdt. Elk hoofdstuk begint met 'Wij zijn', zoals Wij zijn de nacht, Wij zijn klank en liefde, maar ook Wij zijn de ouders, Wij zijn het verhaal enz. Eigenlijk zou ik alle hoofdstukken moeten noteren, maar dat is teveel. Vanuit dat standpunt (bijvoorbeeld 'de twijfel') wordt de geschiedenis langzamerhand duidelijk. Heel origineel eigenlijk en soms ook wel komisch. Het einde is aangrijpend.