Het is eigenlijk een thriller, ze heeft ook de Hebban Thrillerprijs al eens gewonnen. Een jaar na de zelfmoord van haar man Emil (vluchteling uit Bosnië) besluit Lotte de sporen van hem te volgen in Bosnië. Ze strooit zijn as daar uit en dan ontdekt ze dat er iets niet klopt. Vervolgens loopt ze de Camino zelf en daarin volgt ze exact wat Emil allemaal deed en zag en plande. Hij liep namelijk ook de Camino, toen hij zelfmoord pleegde. Toch volgt iemand Lotte en daar weet ze niet goed raad mee ... Je komt veel te weten over Bosnië aan de ene kant en de beschrijvingen van het lopen van de Camino. Maar de spanning is best groot, je moet ervan houden.

Een jong (althans dat lijkt ze) meisje trouwt met een rijke weduwnaar Maxim de Winter. Ze vertrekken naar zijn Landgoed Manderley, maar daar blijkt de eerste vrouw van Maxim nog steeds aanwezig, althans bij de mensen die er wonen. Rebecca heette ze. Het is de vraag of deze jonge gezelschapsdame erin slaagt in haar voetsporen te treden? Niet helemaal aan mij besteed, maar ze schrijft wel goed en houdt de spanning er mooi in.

Het is een zoektocht, een onderzoek eigenlijk naar een moord die schijnt gepleegd te zijn in kamer 622 in een hotel, waar de schrijver zich bevindt. Met veel zijwegen, tijden, karakters, uitweidingen, kom je uiteindelijk achter de geheimen van deze moord. Acteertalent speelt een belangrijke rol, liefde natuurlijk, maar vooral het spel met de verschillende figuren zorgt er voor dat je blijft doorlezen. Daarnaast is het een soort eerbetoon aan de uitgever van de schrijver. Raadselachtig boek, als je van geheimen houdt zeer de moeite waard.